Opis

Tawułka arendsa Anita Pfeifer Astilbe

Tawułka Arendsa 'Anita Pfeifer’ to kępiasta, wieloletnia bylina osiągająca wysokość do 80 cm. Charakteryzuje się drobno podzielonymi, zielonymi liśćmi z ząbkowanymi brzegami. W połowie lata wytwarza gęste, stożkowate wiechy intensywnie-różowych kwiatów.

Warunki uprawy:

• Stanowisko:
  Roślina najlepiej rośnie w półcieniu, gdzie ma dostęp do rozproszonego światła, ale nie jest narażona na bezpośrednie działanie ostrego słońca. To klasyczna tawułka do cienia, która świetnie odnajduje się pod koronami drzew liściastych, w cieniu ścian, altan lub w ogrodach leśnych. W pełnym słońcu może rosnąć tylko pod warunkiem zapewnienia bardzo wysokiej wilgotności podłoża.

• Gleba:
  Wymaga gleby próchnicznej, przepuszczalnej, żyznej i stale lekko wilgotnej. Idealne są gleby o odczynie lekko kwaśnym (pH 5,5–6,5). Tawułka nie toleruje podłoży jałowych, ciężkich ani przesychających. Gleba z dużą zawartością materii organicznej sprzyja zarówno kwitnieniu, jak i rozwojowi bryły korzeniowej.

• Nawożenie:
  Zaleca się nawożenie wiosenne nawozami organicznymi (kompost, dobrze rozłożony obornik) lub mineralnymi o zrównoważonym składzie (np. NPK 10-10-10). Nawozy warto stosować umiarkowanie – nadmiar azotu może prowadzić do bujnego rozwoju liści kosztem kwitnienia.

• Pielęgnacja i cięcie:
  Po kwitnieniu warto usunąć przekwitłe kwiatostany, by utrzymać estetykę rabaty, choć pozostawione do zimy stanowią ciekawy element strukturalny i chronią pąki przed mrozem. Wczesną wiosną należy usunąć zaschnięte liście i resztki pędów. Roślina nie wymaga częstego dzielenia – może rosnąć w jednym miejscu przez wiele lat.

• Zimowanie i odporność:
  Tawułka ‘Anita Pfeifer’ jest w pełni mrozoodporna (do –30°C), nie wymaga okrywania na zimę. Dobrze znosi typowe zimowe warunki w Polsce, nawet w rejonach o większej wilgotności powietrza.

• Rozstawa sadzenia:
  Zalecana rozstawa to 40–50 cm. W nasadzeniach grupowych daje szybki efekt wypełnienia rabaty. Gęstsze sadzenie podkreśla efekt masy kolorystycznej podczas kwitnienia.

Zastosowanie w ogrodzie

To jedna z najbardziej polecanych roślin na cieniste zakątki ogrodu. Tawułka do cienia, jaką jest ‘Anita Pfeifer’, odnajduje się w miejscach, gdzie światło jest rozproszone, a wilgotność gleby utrzymuje się na stabilnym poziomie. Można ją sadzić pod koronami drzew, przy północnych ścianach budynków, w cienistych rabatach wielopiętrowych oraz w ogrodach naturalistycznych, gdzie wymagane są byliny cienioznośne o wysokiej wartości ozdobnej.

Ze względu na pionowy, sztywny pokrój oraz intensywnie różowe kwiatostany, tawułka różowa świetnie kontrastuje z funkiami, paprociami, żurawkami i języczkami, tworząc estetyczne zestawienia strukturalno-barwne. To doskonały wybór dla ogrodów w stylu leśnym, romantycznym i angielskim, ale sprawdza się również w założeniach nowoczesnych, gdzie wymagana jest tawułka wieloletnia odporna na mróz i suszę glebową (przy odpowiednim ściółkowaniu).